Sylwetki

Praca dla twardzieli

02.12.2014 • Dominik Mikołajczyk

Policjanci zajmujący się zadaniami operacyjno-rozpoznawczymi wykonują czynności bardzo specyficzne dla naszego zawodu. Wiele godzin spędzają na obserwacji osoby, która jest podejrzaną w prowadzonej przez nich sprawie. Pełnią służbę nie tylko za dnia, ale również w godzinach nocnych. To oni pozyskują osoby do współpracy. To na nich spoczywa zebranie materiałów potwierdzających przestępczą działalność osoby pozostającej w zainteresowaniu śledczych.

Predyspozycje
Pierwsze testy psychologiczne wykonujemy starając się o pracę w Policji. Część wyników określa nasze predyspozycje, do jakiego pionu się nadajemy, bądź gdzie w przyszłości moglibyśmy pracować. Wbrew pozorom to ważne. Policjant operacyjny musi posiadać silny charakter, dużą odporność na stres, umieć pracować w grupie. To tylko kilka cech charakteru, które są niezbędne przy pracy operacyjnej. Adrenalina jaka towarzyszy policjantom przy zatrzymywaniu groźnych przestępców podobno porównywalna jest ze skokiem na bungee. Mając do czynienia z różnymi przestępcami muszą być wyjątkowo sprawni fizycznie. W tej profesji ważna jest również umiejętność rozmowy z ludźmi o różnym pochodzeniu i statusie społecznym. Musi ona przebiegać w taki sposób, aby pozyskać osobę do współpracy z Policją.

Zadania
Charakter ich pracy bardzo różni się od zajęć w innych sekcjach. Zwłaszcza nieokreślony czas pracy odzwierciedla naturę ich zadań. Często zaczynają służbę, kiedy przestępca wychodzi z domu, a ich własne rodziny idą spać.

Niektórzy powiedzą - co za problem posiedzieć w aucie i poobserwować. A jednak, to nie jest takie proste. Aby zgromadzić dowody w sprawie potrzebne są dni, tygodnie. Rolą policjanta jest znać każdy ruch podejrzanego. Poznać zwyczaje, rodzinę, nawyki. Kiedy policjanci zaczynają gromadzić dowody, często okazuje się, że jest to sprawa rozwojowa, posiada kilka wątków, które oni muszą sprawdzić i potwierdzić. Jak określa ustawodawca - operacyjni wykonują niejawne działania mające na celu wykrycie niedopuszczalnych zjawisk społecznych naruszających dobro i bezpieczeństwo ogółu. Poprzez prowadzone działania identyfikują grupy i środowiska przestępcze. Ustalają źródła dowodowe, zabezpieczają środki dowodowe i przeprowadzają dowody wykorzystane później w procesie karnym. Kryminalni pozyskują również do sprawy podmioty chętne do współpracy z organami ścigania. Ponadto ujawniają okoliczności, jakie sprzyjały popełnianiu czynów zabronionych.

Środki
Operacyjni stosując dostępne możliwości techniczne i telekomunikacyjne uzyskują w sposób jawny, jak i niejawny dowody oraz informacje, które utrwalają w postaci treści rozmów, obrazu. Korzystają z policyjnych baz danych czy materiałów instytucji współpracujących z Policją.

Cel do osiągnięcia
Działania, jakie podejmują policjanci, muszą być skuteczne. Kryminalni poświęcają wiele czasu na zbieranie, gromadzenie i przetwarzanie informacji, które posłużą w dalszej części ich pracy jako źródło dowodowe w procesie karnym. Pozyskane wiadomości mogą też służyć wyłącznie do użytku wewnętrznego danej komórki. Jednak celem policjantów operacyjnych jest zebranie jak najszerszego materiału dowodowego, który posłuży w postępowaniu procesowym.

Pasjonaci
Wiele osób powtarza - policjant operacyjny to pasjonat swojego zawodu. On musi być o każdej porze dnia i nocy gotowy stawić się do służby, nie dlatego, że musi, ale chce. Większość przestępców wychodzi do ,,pracy” w godzinach nocnych. Dla niego to najlepsza pora dnia do załatwienia tzw. interesów. Nie każdy policjant posiada umiejętność skupienia swojej uwagi przez kilka godzin na obserwowaniu ludzi, miejsca, terenu. Specyfika służby operacyjnej przyciąga młodych ludzi, ale są też tacy policjanci, którzy nie wyobrażają sobie służby w takim systemie. Najważniejsze jednak jest to, aby odnaleźć w naszej służbie swoje miejsce i wykonywać to, co potrafimy najlepiej i zgodnie z zawodowymi predyspozycjami.

Czas wolny
Nie mają zbyt wiele czasu dla siebie i swoich rodzin. Jednak wielu z nich uprawia czynnie sport, zwiedza najciekawsze zakątki naszego kraju czy dostrzega uroki zagranicznych wyjazdów. Tam na pewno nikt do nich nie zadzwoni i mogą w pełni się zrelaksować. Operacyjni to środowisko bardzo hermetyczne. Żeby zdobyć ich zaufanie, trzeba w pracy dawać z siebie wszystko. Jak mówią o sobie: – Nasze rodziny znają się. Mimo spędzonych w pracy, czasami kilkudziesięciu godzin razem, potrafimy spotykać się prywatnie. Nasze dzieci często przyjaźnią się tak jak my, dorośli. Mamy podobne poczucie humoru, więc łatwiej nam zrozumieć swoje radości i problemy. Zawsze też możemy na siebie liczyć. Wspólne wypady za miasto pozwalają nam nie myśleć o pracy i miło spędzić czas.

podkom. Ewa Szymańska-Sitkiewicz
foto Dominik Mikołajczyk